شفق؛ یادداشت شفاهی، استاد آیت‌الله سیدمهدی میرباقری؛ توکّل بر خدا، منشأ نزول امداد الهی و منشأ ظهور قدرت است و در موازنۀ قدرت نقش دارد. با توکّل، اتفاقی در جهان می‌افتد. این‌گونه نیست که ما توکّل می‌کنیم و هیچ اتفاقی نمی‌افتد؛ این‌گونه نیست که قدرتی ایجاد نکند و ما متوهّم به قدرت باشیم!
اما از طرف دیگر، کسانی که به خدا توکّل می‌کنند، نباید فکر کنند که نصرت‌های الهی، بی‌قاعده و هروقت که ما بخواهیم نازل می‌شود!
نزول نصرت الهی بر مدار حکمت الهی است.

اقتضاء دستگاه محاسباتی منافقین این است که دربارۀ مؤمنین می‌گویند: «غَرَّ هؤُلاءِ دينُهُمْ» (آنها را دینشان مغرورشان کرده و خیال می‌کنند که چون ما مؤمن هستیم، پیروز می‌شویم!).
در حالی که [در منطق محاسباتی مؤمنین:] «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ».
اگر شما توانستید به خدای نفوذناپذیر و شکست‌ناپذیر توکل کنید و راه خدا را بروید و در نقطه‌های سخت، در جایی که کار به بن‌بست می‌رسد، به خدا تکیه کنید، قدرتی برای شما ایجاد می‌شود. یعنی این توکل، منشأ ظهور یک قدرت برای شماست.

توکل بر خدا واقعاً در موازنۀ قدرت نقش دارد. با توکل، اتفاقی در جهان می‌افتد. این‌گونه نیست که ما توکل می‌کنیم و هیچ اتفاقی نمی‌افتد؛ این‌گونه نیست که قدرتی دست ما نباشد و متوهم به قدرت باشیم! شما (قدرت‌های مادی) که به فقط توپ و تانک و امکانات مادی و فناوری خودتان تکیه می‌کنید، متوهم نیستید و ما متوهم هستیم؟!
وقتی حضرت ابراهیم خلیل بتکده را ویران کرد، گفتند تو از این خدایان نمی‌ترسی که با آنها می‌جنگی؟ گفت شما از خدای من نمی‌ترسید، من از بت‌های شما بترسم؟! شما که به این اسباب‌بازی‌ها تکیه می‌کنید، متوهم و غَرّه نیستید و ما مغرور هستیم؟!

البته کسانی که به خدا توکل می‌کنند، نباید فکر کنند که نصرت‌های خدای متعال بی‌قاعده نازل می‌شود!
نمی‌توانیم بگوییم ما توکل کرده‌ایم، پس تو هم کار را تمام کن و هم‌اکنون ظهور را بر پا کن! خیر، الآن وقت ظهور نیست! باید مسیری طی بشود که فراز و فرود دارد.
به تعبیر دیگر، نزول نصرت خدا و امداد الهی، براساس حکمت است. «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ».
ما به قدرت خدا متصل می‌شویم، اما قدرتی که براساس حکمت و به‌نفع شما، در عالَم جاری می‌شود. باید صبر کنید تا فتوحات بر مدار حکمت الهی، برای شما حاصل شود.

حضرت موسی به خدا عرض کرد، اینها تمام امکاناتی را که به ایشان داده‌ای، خرج فساد در عالم می‌کنند؛ «رَبَّنَا اطْمِسْ عَلى أَمْوالِهِمْ»،  این اموال را از بین ببر. خدا فرمود دعای شما مستجاب شد، صبر و استقامت کنید. «قَدْ أُجيبَتْ دَعْوَتُكُما فَاسْتَقيما». [در روایت] آمده که چهل سال طول کشید تا این اجابت، محقق شود.
[پس] این‌گونه نیست که ما بگوییم خدایا امداد کن! و امداد بی‌حساب و کتاب جاری شود و خدا بساط دشمنان را ناگهان جمع کند! اگر بنا بود بساط آنها را زود جمع کند، روز اول به آنها امکانات نمی‌داد. خدا به آنها امکانات می‌دهد و آنها را امداد می‌کند و نعمتی به آنها می‌دهد؛ این نعمت با یک سری قواعد، قبض و بسط پیدا می‌کند و از دست آنها می‌رود.

انتهای پیام/