شفق؛ یادداشت: جابر خرم نیا؛ دولت سیزدهم ناتمام ماند! حادثه‌ای تلخ رئیس جمهوری کارآمد، مردمی و خدوم را از ملت ایران گرفت؛ و در نهایت هم مسعود پزشکیان موفق شد در انتخابات زودهنگام با کسب بیش از دومیلیون رأی بیشتر از رقیب خود، اعتماد مردم را جلب کرده و نهمین رئیس جمهور ایران شود. و اکنون هم کشور در دوران گذار مدیریتی است. گرچه ستاد انتخاباتی پزشکیان و یاران او نشان دادند برخلاف نامزدهای پیروز تمام ادوار تاریخ ریاست جمهوری چندان خوش بدرقه نیستند و در عصبیتی عجیب در امتداد فضای انتخابات انتقام‌گیرانه به نامزد رقیب و نیز به مدیران دولت شهید رئیسی می‌تازند. و برخی تندروهای رسانه‌ای وابسته به او هم در حال رادیکال کردن فضا هستند.

در عصر گذار، ساده‌ترین کار نقد و حمله به مدیران دولت چهاردهم است. بدون هزینه و پرفایده! برخی مست از پیروزی انگار که کرسی‌هایی را برای تمام عمر به دست آوردند دست به بداخلاقی می‌زنند و عده‌ای هم بعد از سه سال سکوت مجاهد روز شنبه شده‌اند و تصور می‌کنند نقد و حمله‌ی امروزشان نشانه‌ی شجاعت و فرهیختگی است!

اما من امروز در دوره‌ی گذار مدیریتی کشور، می‌خواهم از آنچه در استان گذشت و مدیریت ارشد اجرایی آن بگویم و بنویسم.

قزوین در عصری پس از پدرخوانده‌ها، در دوره‌ای پس از عصر گندگرفته‌ای که هرکس برای هرمنصب کوچک و بزرگی باید به ویلا رفته، زانو می‌زد و دستبوسی می‌کرد به دوره‌ی دولت مردمی وارد شد. نقش و نفوذ تمام پدرخوانده‌ها به‌ناگاه قطع شد و از همه مهم‌تر سوداگران خطرناک و همواره طلبکار زمین و مسکن و مفسدان اقتصادی که در قالب باندهای سیاسی بر امور این استان چیره شده و خون مردم را می‌مکیدند خلع ید شدند.

روزگاری استاندار سفارشی شیخ! که با لیستی از انتصاباتش به قزوین آمده بود، به خبرنگاران گفت امکان رشد تولید در قزوین با تعطیلی بیش از ۶۰۰ واحد تولیدی از بین رفته است و آب پاکی را روی دست مردم ریخت. همان ایام یک به یک واحدهای تولیدی در عصری خسارت‌بار تعطیل یا بحرانی می‌شدند. تجمعات و اعتراضات کارگری را یادتان هست؟ در کمتر از سه سال اما دولت مردمی در قزوین بیش از ۲۰۰ واحد تولیدی را زنده کرد و نرخ بیکاری در قزوین را به زیر ۵ درصد رساند و رتبه نخست تعهد اشتغال در کشور با ایجاد ۷۰هزار شغل دستاورد آن بود. چه کسی فکر می کرد کارخانه‌ی نابود و تعطیل شده‌ی کنتورسازی ایران دوباره به‌مدار تولید بازگردد و صدها کارگر در آن مشغول کار شود؟

روزگاری سخن گفتن از رشد و پیشرفت پروژه‌های عمرانی در استان ما خنده‌دار بود! رئیس جمهور روحانی در سال ۹۵ آمد و زمین پروژه‌ی بیمارستان جامع ۷۰۰ تختخوابی را کلنگ زد و زمانی که در سال ۱۴۰۰ دولت را تحویل داد کمتر از ۸درصد پیشرفت فیزیکی داشت. اما معاون عمرانی استاندار قزوین در فروردین امسال گفته بود تا پیش از پایان دولت(مرداد ۱۴۰۴) نیمی از ظرفیت آن فعال خواهد شد! گرچه با ناتمام ماندن دولت زحمت قیچی زدن روبان و بهره‌برداری از آن(اگر با همین سرعت ادامه پیدا کند)به دولت بعد افتاد.

روزگاری نام فرودگاه و آرزوی فرودگاه برای مردم دیار ما افسانه و برای دولت شعار بود و امروز تمام کارهای لازم انجام شده و ماهان قرار است فرودگاه ویژه‌ی قزوین را تبدیل به مسافربری کند. کاری که دول گذشته می‌گفتند قفل است و نمی‌شود!

رشد ۴ برابر سرمایه‌گذاری در صنعت، رشد ۱۲ برابری سرمایه‌گذاری در کشاورزی و رشد ۴ برابری سرمایه‌گذاری در گردشگری دستاورد بزرگی بود.

صدالبته درکنار افزایش سرمایه‌گذاری گردشگری باید به برگزاری موفق و عالی جشنواره‌ی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی و تلاش موفق برای معرفی قزوین در سطح بین المللی هم اشاره کرد. اقدامی که با سایر هدفگذاری‌ها مانند اقدام برای سریال‌سازی محتوایی با موضوع قزوین برای آنتن نوروزی شبکه‌های ملی ادامه پیدا کرد.

ایجاد نخستین شهرک انرژی خورشیدی کشور در قزوین که در ۲۰ دقیقه به‌فروش رسید! دستاوردی بزرگ و رکوردی عجیب در واگذاری‌های شهرک‌های صنعتی بود.

استان تولید کننده‌ی مرغ که در تأمین گوشت مرغ خود مانده و شاهد صف‌های طویل خرید مرغ در قزوین بود، امروز با رشد ۳۳ درصدی تأمین و تولید گوشت مرغ از ظرفیت ۶۰ هزار تن به ۸۰ هزار تن رسیده است.

قزوین که از دست باندهای فاسد زمین و مسکن به ستوه آمده بود در طی سه سال رتبه‌ی نخست نهضت ساخت مسکن را به خود اختصاص داد و ۲۳ هزار واحد تولیدی آماده بهره‌برداری شد. و مشکلات زمین و مسکن که چندده سال لاینحل باقی مانده و هیچکس برای آن راه حلی نداشت حل شد: باغ عمران اقبالیه، شهرک اندیشه، دانش و شهرک عظیمیه، تبدیل به احسن شدن و حل مشکلات اوقافی در بیش از ۷۱٠ هکتار زمین که با زندگی ده‌ها هزار نفر از مردم استان‌مان گره خورده بود.

در حوزه عمرانی روستایی آنقدر کار انجام شد که فقط باید گفت میزان پروژه‌های عمرانی روستاها ۵۲درصد افزایش پیدا کرد و بودجه تخصیصی رشد ۵ برابری داشت. از جمله اتوبان قزوین-الموت که رها شده بود دوباره آغاز به کار کرده و با سرعت ادامه یافت و امروز با ۹۸درصد پیشرفت فیزیکی آماده افتتاح است. قرار بود این پروژه‌ی بزرگ در سفر آیت‌الله رئیسی در تابستان امسال افتتاح شود که قسمت این نبود و قیچی کردن روبان و عکس یادگاری‌اش قسمت دولت چهاردهم شد.

در حوزه‌های اقتصادی، عمرانی، گردشگری، دانش بنیان، مردمی‌سازی دولت و… آنقدر اتفاقات بزرگ و مؤثر رخ داده که باید هریک را جداگانه برشمرد و طومارها در مورد آن نوشت.

امروز ساده‌ترین کار و شاید پرفایده از جهت خوشامد نودولتان حمله و نقد مدیران دولت سیزدهم باشد، اما نگارنده با شناختی که از کارنامه‌ی دولت در استان قزوین در این ۳ سال و به‌ویژه در ۲ سال و ۹ ماه و ۱۸ روز مسئولیت حضرت آیت الله شهید رئیسی دارم، رسا و بلند می‌گویم آنچه شخصاً شاهد آن بودم کوهی از کار و دستاورد پس از یک دهه رخوت، بی‌عملی و تعطیلی استان بود.

 محمدمهدی اعلایی گذشته از نقدهایی که به برخی مدیران دولتش وارد بود، توانست با مدیران توانمدی که سرآمد آنان مهدی رجحانی معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری بود از پس کارهایی برآید که در دولت‌های قبل به‌ویژه دولت‌های دوازدهم و یازدهم خوابش را هم نمی‌دیدند.

اعلایی و مدیرانش یک ویژگی خیلی مهم و خوب هم داشتند. آن‌ها به آدم‌های غیررسمی و پدرخوانده‌ها نقش و باج ندادند، با فعالان سیاسی و متنفذان در شأن و احترام‌شان روبرو شدند، در برابر دخالت بیجا و لنگ دراز برخی نمایندگان مجلس در امور اجرایی ایستادند تا مسئولیت‌ها لوث نشود. و به مر قانون و آنچه بایسته و شایسته بود عمل کردند.

بغض محافل فساد و تفرقه از اعلایی و مدیرانش قابل درک است که بخواهند با بددهانی و دهان‌دریدگی عقده‌های خویش را بیرون بریزند؛ ناراحتی خلع یدشدگان از مسندهای تصمیم‌گیر در حوزه‌های اقتصادی و عمرانی و به‌ویژه زمین و مسکن هم قابل درک است.

نگارنده در شرایطی با اشاره به بخش بسیار کوچکی از دستاوردهای دولت سیزدهم در قزوین به دفاع از عملکرد مدیران ارشد اجرایی استان می‌پردازد که دولت سیزدهم پایان یافته و بسیاری به آفتاب طلوع کرده دولت اصلاحات می‌اندیشند. اما به جد بر این باورم که کتاب سرگذشت و آنچه از مدیریت جهادی و دستاوردهایش در این سه سال شاهد بودیم در تمام تاریخ استان قزوین بی‌نظیر بود.

انتهای پیام/